Whistler en Paralympics

Yo!
Het is een tijdje geleden dat we wat hebben geschreven over ons leven hier, dus snel dit verslag om jullie een beetje op de hoogte te houden.

Na de Olympische Spelen zijn we richting Whistler vertrokken. Whistler is het bekendste en grootste skigebied van Canada. Het ligt op 2 bergen (heel bijzonder want de meeste skigebieden in Canada liggen op 1 berg) en daarom vragen ze 93 dollar voor een dagpas. (ong. 65 euro) Omdat ons budget natuurlijk niet zo heel ruim is, hadden we daar gelukkig iets op gevonden: een backcountry pas. Deze kost maar 45 dollar, maar je mag maar 1 keer naar boven. Gelukkig wordt er alleen bij de instap van de onderste gondel gecontroleerd, dus gewoon niet meer helemaal naar beneden gaan de rest van de dag!
Naast wat snowshoeing, wandelen door Whistler, naar de sauna enz. hebben we uiteindelijk de 5 beste dagen uitgezocht om door de poeder van Whistler te knallen. Want poeder was er gelukkig eindelijk! Tenslotte toch het doel van onze trip in Canada. In 1 week viel er meer dan een meter sneeuw, dus hebben we ons lekker kunnen uitleven! Was elke keer wel een uitdaging om een parkeerplek te vinden, als 1 van de eerste boven te zijn, dan op het juiste moment bij de juiste lift te zijn (de hogere liften gingen pas in de loop van de ochtend open omdat ze nog beveiligd moesten worden) en dan nog de beste afdaling met de meeste poeder te kiezen. Erg vermoeiend dus hier!

Op 13 maart begonnen de paralympics en daar moesten we natuurlijk wel bij zijn. Nederland had 1 deelnemer in de Paralympics: Kees Jan vd Klooster,(ski onderdelen) en hij is een bekende van Lammert, dus dat was erg leuk om te zien. We kwamen daar ook het begeleidende team van Kees Jan tegen, waar Lammert ook een paar mensen van kent, dus zijn we met hen opgetrokken. Dit was erg gezellig en we hebben met hen 2 van de 3 races gezien waar Kees Jan aan deelnam. Maandag 22 mrt zou de NOS een uitzending hebben over de paralympics, dus misschien zijn we nog te zien op uitzending gemist. Want Lammert en ik moesten ook een keer achtergrond zijn voor wat beelden.
Verder hebben we ook aan den lijve ondervonden hoe strict de Canadezen zijn met hun honderden regeltjes die ze overal op borden langs de weg zetten met hele zinnen kleine lettertjes eronder... We gingen kaartjes voor de een wedstrijd ophalen bij onze Nederlandse vrienden (zie boven) en we parkeerden onze dure huurauto op een visitorparkplace, voor hun appartement. Nadat we 15 min. binnen waren geweest gingen we weer weg en toen... was onze auto verdwenen! Bleek 20 km weggesleept te zijn naar een of ander braakliggend sjofel terreintje buiten Whistler. Na een uur zoeken in het pikdonker uiteindelijk gevonden. Van alles geprobeerd maar hij was alleen mee te nemen nadat we 205 dollar hadden betaald.Daar waren we niet blij mee...

Maar goed, vrijdag hebben we onze skispullen teruggestuurd naar Nederland en we zijn nu op Vancouver Island. Koud en regenachtig maar wel ontzettend mooi! We zijn in Victoria geweest, de grootste stad van het eiland, echt nog wel een grote stad, en zijn nu in Tofino. Hier wordt ondanks de kou en de superlage temperatuur van het water volop gesurft. Dus waarschijnlijk gaan we dit ook nog wel doen, al was het maar om te zeggen dat we in Canada hebben gesurft! Volgende keer meer over Tofino en ons Canadeze surfavontuur. Ik kijk al uit naar 5 april, wanneer we de hoge temperaturen gaan opzoeken in Hawaï!

Kus van Deb en Lam